Linus Carl Pauling (ur. 28 lutego 1901 w Portland w stanie
Oregon, zm. 19 sierpnia 1994 w Big Sur w stanie Kalifornia) – amerykański fizyk
i chemik. Dwukrotny laureat Nagrody Nobla.
Stworzył współczesną teorię wiązań kowalencyjnych i skalę
Paulinga elektroujemności pierwiastków chemicznych. Dokonał też szeregu odkryć
w dziedzinie biologii. Wykazał, że anemia sierpowata może być związana ze
zmianami zachodzącymi w strukturze cząsteczek krwi chorego. Jest uważany za
jednego z twórców biologii ewolucyjnej – wspólnie z E. Zuckerkandlem opracował
koncepcję zegara molekularnego (opublikowaną w roku 1962), która jest uznawana
za „jedno z najistotniejszych odkryć w ewolucji molekularnej” i „jeden z
najprostszych i najpotężniejszych pomysłów w dziedzinie ewolucji”.
W roku 1973 założył prywatny instytut – Linus Pauling
Institute of Science and Medicine w Menlo Park, w którym między innymi
prowadził badania nad biologiczną rolą witaminy C. Entuzjazm Paulinga dla
witaminy C nie znalazł potwierdzenia w faktach i po jego śmierci Instytut w
Kalifornii został zamknięty, a w jego miejsce otwarto wydział o podobnej nazwie
na Oregońskim Uniwersytecie Stanowym w Corvallis, który zajmuje się badaniami
rozmaitych mikroskładników (witamin i minerałów) w pożywieniu.
Pauling przez całe życie utrzymywał, że witamina C
odpowiada za długowieczność, chroni przed nowotworami i schorzeniami serca.
Miażdżyca była według niego objawem niedoboru witaminy C. Uważał, że większość
chorób można wyleczyć we własnym domu, bez pomocy lekarza. Wszyscy lekarze,
oczywiście, śmiali się z niego. No jak to tak, lekarz niepotrzebny, witaminy
leczą choroby? Jeden po drugim umierali, a Pauling żył, żył, żył... Zmarł w
wieku 93 lat, do ostatnich chwil aktywnie uczestnicząc w pracach instytutu,
zachowując bystrość umysłu młodego człowieka. Przeżył wszystkich lekarzy,
którzy się z niego naśmiewali.
Terapia Paulinga, a
także kontynuatora jego idei - Ratha jest nieco kontrowersyjna. Brak jest
badań, które potwierdzają jej skuteczność. Brak jest również jakichkolwiek
badań, które tej skuteczności zaprzeczają. I nie ma się co dziwić - jaki lekarz
zechce zbadać terapię, która nie wymaga od pacjentów kontaktu z lekarzem? Jaki
koncern farmaceutyczny zasponsoruje badanie, którego pozytywny wynik może
doprowadzić do upadku koncernów farmaceutycznych? Żadna ze stron nie ma
argumentów w postaci wyników badań, pozostaje więc uwierzyć jednej ze stron.
Najwybitniejszemu naukowcowi XX wieku, który przestrzegał swoich zaleceń i
dożył w idealnym zdrowiu 93 lata, oferującemu nam coś, co jest darmowe, czy
grupie handlarzy, którzy mówią że działają tylko te tabletki które przynoszą im
zyski? • 15gr witaminy C = przyjmować w trzech dziennych dawkach po 5000 mg po jedzeniu
• 5 g Lizyny ( kapsułka 500mg) – aminokwas – przyjmować w trzech dziennych dawkach godzinę przed jedzeniem
• 2g Proliny( 500mg kapsułka) – aminokwas – przyjmować w trzech dziennych dawkach godzinę przed jedzeniem
• 200 mg Koenzymu Q 10 przyjmować 2 x dziennie
po jedzeniu
Warto tutaj dodać parę szczegółów. Po pierwsze, takie
dawki witaminy C doprowadzą do ucieczki miedzi z organizmu. Należy ją suplementować
równolegle z witaminą, w dawkach rzędu 2-4 mg dziennie. Warto dorzucić około 15
mg cynku, aby uniknąć kolejnej zależności - większe dawki miedzi potrafią
wypłukać cynk. Z kolei lizyna w takich dawkach doprowadzi do ucieczki z
organizmu argininy. Warto równolegle brać argininę, w dawkach wynoszących
przynajmniej połowę dawki lizyny.
Taką kurację powinno się przeprowadzać systematycznie 1 raz na kwartał przez rok, potem 2x do roku albo tyle razy ile potrzebujemy.
Taką kurację powinno się przeprowadzać systematycznie 1 raz na kwartał przez rok, potem 2x do roku albo tyle razy ile potrzebujemy.
Uwaga!!!
Jest to bardzo ważne aby przyjmować aminokwasy godzinę przed jedzeniem.
Działają one wtedy jak swoisty lek, opisane w tłumaczeniu poniżej. Jeżeli nie
przestrzega się tej zasady aminokwasy łączą się z pokarmem i nie spełniają
swojego zadania.
Przypominam, że przyjmujemy naturalne preparaty o
bardzo dużej biodostępności. Poza tym w trakcie kuracji staramy się nie
spożywamy mięsa, ani ciężkostrawnych pokarmów.
Pijemy dużo wody(polecam wodę Coral Mine posiada wszystkie cechy zdrowej wody), jemy owoce, warzywa i dużo chodzimy. Organizm musi się skupić na oczyszczaniu.
Pijemy dużo wody(polecam wodę Coral Mine posiada wszystkie cechy zdrowej wody), jemy owoce, warzywa i dużo chodzimy. Organizm musi się skupić na oczyszczaniu.
Rola lizyny w organizmie:
- Niezbędna
przy budowie białek, głównie w mięśniach i w kościach, istotna w okresie
rozwoju.
- Wchłania
wapń, poprawia koncentrację umysłową.
- Łagodzi
objawy przeziębienia, grypy oraz opryszczki.
- Obecna
przy wytwarzaniu hormonów, przeciwciał, enzymów i przy budowie kolagenu.
- Jej
niedobór skutkuje objawami zmęczenia i rozdrażnienia, powoduje anemię i
wypadanie włosów.
- Najprawdopodobniej
jeden z czynników wpływających w dużej mierze na procesy antykancerogenne w
połączeniu z dużymi dawkami antyoksydantów.
- Uczestniczy w procesach
odnowy tkanek, tworzenia się przeciwciał, stymulacji wzrostu, a także
wytwarzania hormonów i enzymów.Tytuł oryginalnego artykułu ze strony Mercola.com z 28 marca 2001roku -
Linus Pauling’s Unified Theory and
Therapy for Heart Disease
Teoria Linusa Paulinga i terapia na choroby serca
Profesor Linus Pauling dwukrotny noblista twierdził, że charakterystyczne nietoksyczne substancje wiążą Lp(a) przyjmowane z pokarmem, a także zapobiegają one i rozpuszczają istniejące w tętnicach złogi miażdżycowe.
Badania te stanowiły podstawę do drugiej Nagrody Nobla w dziedzinie Medycyny i uwieńczyły starania niezliczonych badań medycznych.
Olbrzymie podwaliny dla amerykańskiej nauki stanowiły zaproponowane teoria i wnioski. Faktem jest, że nie było w prasie codziennej żadnych doniesień na temat tego odkrycia.
O wielkim zainteresowaniu, znaczeniu i jakości odkrycia wiele mówiono i jednocześnie tłumiono bardzo ważną informację w obawie przed stratami finansowymi.
W 1989 roku dwóch naukowców Amerykanin Linus Pauling i jego współpracownik dr Matthias Rath wyjaśnili tą medyczną zagadkę.
Znaleźli
oni odpowiedź na pytanie, dlaczego ludzie cierpią z powodu chorób serca.
W 1991 roku Linus Pauling odkrył leczenie bez użycia lekarstw.
Podwójny Noblista, geniusz chemik i zajmujący się
badaniami w dziedzinie medycyny twierdził, że choroba serca może być
kontrolowana a nawet wyleczona przez podawanie w dużych dawkach specyficznej
substancji odżywczej.
Pacjenci z chorobami serca korzystając z terapii prof. Paulinga mogą uniknąć balonikowania, wstawiania stentów i operacji bajpasów na otwartym sercu.
Należy usunąć przyczynę powstawania złogów a nie obniżać poziom cholesterolu jak to usiłują nam wmówić media. Szybki powrót do zdrowia nie będzie wtedy wyjątkiem. Nie było żadnym zaskoczeniem, że świat medyczny zignorował odkrycie prof. Paulinga i dr. Ratha.
Musisz
oduczyć się, czego sią nauczyłeś.
Złóg miażdżycowy jest odpowiedzią organizmu na uraz w
naczyniu krwionośnym. Tego odkrycia dokonał w 1985 roku Brown-Boldstein laureat
nagrody Nobla w dziedzinie medycyny. Zamęt panujący w mediach dotyczy
przyczyny.
Kanadyjski lekarz G.C. Willis w 1950 dokonał bardzo
ważnego odkrycia na temat złogów miażdżycowych. Zaobserwował, że powstają one w
okolicach serca tam gdzie naczynia krwionośne są najbardziej napięte lub
zagięte.
Wills był pierwszym, który zasugerował, że wysokie ciśnienie i stres jest powodem zwiększonego tętna.
Teoria Paulinga i Ratha opierała się na obserwacji, że złogi miażdżycowe nie tworzą się przypadkowo poprzez krążącą krew (do bajpasu naczynia pozbawione złogów są pobierane z nogi, zatem jest mało prawdopodobne, że pierwotną przyczyną powstania zmiany jest choroba serca, która powoduje zatrucie krwi).
Co więc powoduje stres, uszkodzenie ściany naczynia krwionośnego i chorobę serca.
Według teorii Paulinga i Ratha niedobór witamin jest przyczyną niedoboru swoistych białek. Proszę wyobrazić sobie uciskany 70-80 razy na minutę wąż ogrodowy . Podobnie dzieje się z naczyniami wieńcowymi odżywiające serce. Tak jak przykładowy wąż ogrodowy tętnice tracą siłę i stabilność przez zużycie i uszkodzenie.
Zgodnie z Paulingiem złogi miażdżycowe w naczyniach wieńcowych powstają w wyniku zużycia lub uszkodzenia, zaś naturalny proces samoleczenia rozpoczyna się przy udziale najbardziej lepkiej formy cholesterolu.
Co
to jest Lp(a) i czemu jest tak ważna?
Lipoproteina to odmiana LDL nazywanego złym cholesterolem.
(Lipoproteina – to wielkocząsteczkowy kompleks hydrofobowego rdzenia lipidowego, który zawiera estry cholesterolu i tróglicerydy oraz polarnej powłoki zawierającej fosfolipidy, wolny cholesterol i białka, określane mianem apolipoprotein, które odgrywają ważną rolę w metabolizmie i transporcie lipidów).
Lipoproteina to odmiana LDL nazywanego złym cholesterolem.
(Lipoproteina – to wielkocząsteczkowy kompleks hydrofobowego rdzenia lipidowego, który zawiera estry cholesterolu i tróglicerydy oraz polarnej powłoki zawierającej fosfolipidy, wolny cholesterol i białka, określane mianem apolipoprotein, które odgrywają ważną rolę w metabolizmie i transporcie lipidów).
Lp(a) jest klejącą substancją, która według teorii Paulinga i Ratha rozpoczyna tworzenie złogów miażdżycowych w naczyniach wieńcowych . W 1985 roku przyznano Nagroda Nobla w medycynie za odkrycie cholesterolu. Nazwano go wiążący lizynę. Teraz już wiemy, że właśnie Lp(a) jest przyczyną powstawania złogów miażdżycowych. Lp(a) ma receptory dla lizyny i proliny- dwóch bardzo ważnych aminokwasów. Chemiczny receptor jest kluczem do zamaka. Tylko klucze w postaci lizyny lub proliny będą pasować do receptora Lp(a). Ta cząsteczka ma wiele receptorów, ale tylko jeden jest pasującym kluczem do zamka, jest to lizyna lub prolina , która unieszkodliwia lipoproteinę.
Jeżeli całe Lp(a) zostanie zablokowane to straci ono właściwości tworzenia złogów miażdżycowych. Kiedy Linus Pauling odkrył receptory Lp(a) dla lizyny i proliny wiedział już jak odwrócić proces powstawania miażdżycy. Opracował terapię, która polega na podniesieniu we krwi poziomu nietoksycznych aminokwasów (proliny i lizyny)
Podanie w postaci suplementu lizyny i proliny podnosi ich
poziom we krwi obwodowej. Im wyższy jest poziom wolnej lizyny i proliny we krwi
tym większa jest szansa, że Lp(a) zwiąże tą właśnie prolinę i lizynę, a nie
lizynę, która znajduje się w uszkodzonych naczyniach, czy też tą która znajduje
się w naczyniach krwionośnych.
Jest niesłychanie ważne żeby w przyszłości używać teorii Paulinga/Ratha.
Jeżeli występuje deficyt witaminy C, która jest niezbędna do produkcji kolagenu, a naczynia krwionośne są uszkodzone to Lp(a) tworzy złogi miażdżycowe, które są formą samonaprawiania.
Usunięcie złogu bez odbudowy żył czy tętnicy jest formą zerwania strupa z rany. Nie należy tego robić dopóki tkanka pod spodem złogu nie zacznie się goić. Ta teoria obwinia mechaniczny stres taki jak: wysokie ciśnienie a także zużycie, zgięcie i uszkodzenie naczyń krwionośnych za aktywność Lp(a) . To tłumaczy powstawanie złogów . Miażdżyca jest formą procesu samonaprawczego. Jest jak strup powstający na ranie powstałej na ściankach naczyń krwionośnych.
To doskonale, że blokujące inhibitory witaminy C i lizyny są zupełnie nie toksyczne. Podstawowym budulcem naczyń krwionośnych jest kolagen. Teoria Paulinga oskarża ubogą produkcje kolagenu o wszystkie problemy dotyczące chorób serca. Teoria ta proponuje rozpuszczenie złogów i sięga do przyczyny poprzez pobudzanie organizmu do produkcji kolagenu.
Przy wystarczającej ilości kolagenu tętnice są silne i nie tworzą się w nich złogi.
Pauling i Rath postulowali, że główną przyczyną miażdżycy i złogów jest chroniczny niedobór witaminy C, przez co organizm nie może wyprodukować odpowiedniej ilości kolagenu.
Badania prowadzone przez Paulinga i Rata dały zaskakujące wyniki.
Doświadczenia prowadzone na zwierzętach wykazały, że jeżeli zwierzę produkuje nie wystarczającą ilość witaminy C to ten niedobór wpływa na produkcje kolagenu w wyniku czego ścianki naczyń krwionośnych stają się cienkie, słabe i wrażliwe na zużycie oraz uszkodzenia.
Złogi są kompensacją dla osłabionych ścianek i naczyń. U zwierząt jest to dosyć rzadkie zjawisko. Badania na dużej populacji dowiodły, że podniesienie poziomu witaminy C zmniejsza ilość przypadków chorób serca, chorób naczyniowych i obniża śmiertelność.
Choroba
serca jest jak przewlekły szkorbut.
Jeżeli cierpisz z powodu złogów miażdżycowych w tętnicach to najprawdopodobnej, dlatego że zmniejszyły one ich światło. Nawet bez złogów twoje słabe naczynia mogą pęknąć albo przeciekać powodując powolną śmierć spowodowaną wewnętrznym krwawieniem. Szkorbut jest chorobą ustrojową, która dokuczała marynarzom w dawnych czasach ( James Lind odkrył, że jedzenie owoców zapobiega tej chorobie). Ostremu szkorbutowi można zapobiec przyjmując 10 mg witaminy C dziennie.
Jeżeli cierpisz z powodu złogów miażdżycowych w tętnicach to najprawdopodobnej, dlatego że zmniejszyły one ich światło. Nawet bez złogów twoje słabe naczynia mogą pęknąć albo przeciekać powodując powolną śmierć spowodowaną wewnętrznym krwawieniem. Szkorbut jest chorobą ustrojową, która dokuczała marynarzom w dawnych czasach ( James Lind odkrył, że jedzenie owoców zapobiega tej chorobie). Ostremu szkorbutowi można zapobiec przyjmując 10 mg witaminy C dziennie.
Proces osłabienia ścianek naczyń rzadko zabija ludzi, ale złogi miażdżycowe są przyczyną zawałów serca najczęściej spowodowanych skrzepem czy zatorem (według Paulinga/ Ratha tętnice nie rozszerzają się pod wpływem złogów). Obecnie jest wiadomo, że ilość witaminy C, która zapobiega miażdżycy i przewlekłemu szkorbutowi, którą Linus Pauling polecał wynosi 3000 gr. Wielu exportów uważa, że jakiś czynnik znajdujący się we krwi powoduje uszkodzenie naczyń. Inni uczeni twierdzą, że przyczyną uszkodzenia tętnic jest wysoki poziom homocysteiny i utleniony cholesterol. To zamieszanie powoduje negatywny efekt. Jeżeli cholesterol jest przyczyną pęknięć czy uszkodzeń to złogi powinny występować przypadkowo przenoszone przez prąd krwi. Według teorii Paulinga i Ratha te dwa czynniki, wysoki poziom homocysteiny i utleniony cholesterol są objawami szkorbutu.
Głównym nurtem nauki powinno być zrozumienie teorii Paulinga.
Przed podjęciem współpracy z Paulingiem dr. Rath, niemiecki naukowiec, badał u zwłok złogi miażdżycowe pochodzące z tętnic wieńcowych (naczyń krwionośnych odżywiających serce). Odkrył on że złogi miażdżycowe zbudowane są z Lp(a) a nie ze zwyczajnego LDL.
Głównym nurtem w badaniach medycznych od 1989 roku jest
to że Lp(a) a nie zwyczajny LDL jest lipidem który powoduje powstawanie złogów.
Dr. Rath przypuszczał, że Lp(a) jest w jakiś sposób powiązane z witaminą C kiedy związał się z Linus Pauling Institute of Science and Medicine. Razem z Linusem Paulingiem stworzyli wspólną teorię, która mówi o roli Lp(a) -lepkiej frakcji cholesterolu w połączeniu z niskim poziomem witaminy C oraz stwardnieniem i osłabieniem naczyń krwionośnych. Eksperyment przeprowadzony na zwierzętach potwierdził teorią, że niedobór witaminy C podnosi poziom Lp(a) we krwi obwodowej. Bardzo ważnym odkryciem było znalezienie klejącej frakcji Lp(a) i LDL (jako substrat cholesterolu). Został on odkryty tylko u kilku gatunków zwierząt, które nie produkują własnej witaminy C.
Dzisiaj
wiadomo, że większość zwierząt:
• Produkuje witaminę C w wątrobie i nerkach w dużej ilości (9, 000 do 12, 000 mg w zależności od wagi ciała, jest to duża dawka w porównaniu z medycznymi standardami)
• Nie mają Lp(a) we krwi (poza drobnymi wyjątkami)
• Bardzo rzadko chorują na choroby serca
Człowiek jest nielicznym wyjątkiem na planecie ziemi, który musi witaminę C otrzymywać w diecie.
• Produkuje witaminę C w wątrobie i nerkach w dużej ilości (9, 000 do 12, 000 mg w zależności od wagi ciała, jest to duża dawka w porównaniu z medycznymi standardami)
• Nie mają Lp(a) we krwi (poza drobnymi wyjątkami)
• Bardzo rzadko chorują na choroby serca
Człowiek jest nielicznym wyjątkiem na planecie ziemi, który musi witaminę C otrzymywać w diecie.
Przyczyna chorób serca
Naukowcy wiedzą już od ponad dwudziestu lat, że uszkodzenie ścianek naczyń krwionośnych jest koniecznym warunkiem do powstania złogów miażdzycowych u człowieka. Najbardziej popularne teorie to:
• Utleniony cholesterol we krwi
• Podniesiony poziom homocysteiny we krwi
• Niedobory witaminowe.
Źródła:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz