Kwas kaprylowy jest jednym z najpopularniejszych środków
medycyny naturalnej. Doskonale wpływa na nasze samopoczucie, a także pomaga
zwalczać wszelkiego rodzaju infekcje układu pokarmowego oraz grzybice!
Kwas kaprylowy to nasycony kwas tłuszczowy występujący w
tłuszczach roślinnych i zwierzęcych. Wykorzystywany jest w bardzo różnych
dziedzinach. W przemyśle kulinarnym nadaje specyficzny zapach serom, puddingom,
lodom; stosowany jest również w piekarnictwie. Ponieważ występuje w licznych
olejkach eterycznych, wykorzystywany jest również w otrzymywaniu aromatów
syntetycznych (cytrusowych).
Przede wszystkim ma on jednak znakomite właściwości dla
człowieka, a jego pozytywne działanie jest doceniane na całym świecie. Kwas
kaprylowy to niezwykle skuteczny środek wspierający walkę z drożdżakami,
które negatywnie wpływają na działanie układu pokarmowego. Dzięki swoim
właściwościom, preparat ten pomaga redukować nieprawidłowości związane z
funkcjonowaniem jelit.
Kwas kaprylowy pomaga równoważyć obecność mikroorganizmów
w jelicie grubym, a jednocześnie nie hamuje produkcji „dobrych” bakterii,
których obecność jest niezbędna dla zdrowia.
Zalecany jest przede wszystkim kobietom, które cierpią na
grzybicze zapalenie pochwy.
Podkreślę tutaj fakt, że grzyb Candida albacans tak naprawdę powoduje zmiany chorobowe nie tylko u kobiet. Atakuje również mężczyzn np. grzybicą ciała lub stóp, dzieci czy nawet niemowlęta, powodując pleśniawkę jamy ustnej, albo tzw. wysypkę pieluszkową. Powoduje chorobę skóry popularnie nazywaną łuszczycą jak również rozwija się na naszej głowie w formie łupieżu.
Podkreślę tutaj fakt, że grzyb Candida albacans tak naprawdę powoduje zmiany chorobowe nie tylko u kobiet. Atakuje również mężczyzn np. grzybicą ciała lub stóp, dzieci czy nawet niemowlęta, powodując pleśniawkę jamy ustnej, albo tzw. wysypkę pieluszkową. Powoduje chorobę skóry popularnie nazywaną łuszczycą jak również rozwija się na naszej głowie w formie łupieżu.
Czym jest kwas kaprylowy
W temperaturze „pokojowej” kwas kaprylowy jest oleistą
cieczą o charakterystycznym zapachu. Występuje zarówno w tłuszczach roślinnych,
jak i zwierzęcych, stąd nazwa: capro to po łacińsku „koza”.
Kwas kaprylowy należy do grupy kwasów tłuszczowych
nasyconych. Jest kwasem oktanowym, co oznacza, że w jego strukturze znajduje
się osiem atomów węgla. Jego wzór chemiczny to CH3(CH2)6-COOH. Temperatura
topnienia wynosi ok. 16.5 stopni Celsjusza, krzepnięcia 16 stopni, natomiast
wrzenia – uwaga – 237 stopni Celsjusza!
Przeprowadzone w 1968 i 1980 roku badania nad kwasem
kaprylowym dowiodły jego zaawansowanych właściwości antychorobowych i to w
przypadku poważnych zagrożeń. Przy odpowiednim stężeniu, kwas działał hamująco
na przecinkowca odpowiadającego za choroby układu pokarmowego, pałeczki
okrężnicy Escherichia coli oraz pałeczkę czerwonki (Shigella). Tym samym
dowiedziono, że regularne przyjmowanie kwasu kaprylowego może działać
zapobiegawczo w stosunku do chorób bakteryjnych układu pokarmowego oraz grzybów
Candida albicans, będących zmorą dzisiejszych czasów.
Co to jest kandydoza
Kandydoza to jedna z coraz powszechniejszych chorób.
Biorąc pod uwagę liczebność zachorowań, można powoli mówić o niej jako o chorobie
cywilizacyjnej. Za powstanie choroby odpowiedzialny jest grzyb Candida
albicans, który stanowi około 2% naturalnej flory bakteryjnej człowieka.
Występuje on w jamie ustnej, jelitach, pochwie i na skórze, jednak w normalnych
warunkach nie jest powodem do wystąpienia żadnych zaburzeń. Niemniej w efekcie
obniżonej odporności lub po przyjmowaniu leków antybiotykowych występuje tak
zwane zakażenie oportunistyczne.
Ludzki organizm stwarza idealne warunki do rozwoju
kandydozy, czyli zakażenia grzybem Candida albicans. Patogen wykorzystuje
aminokwasy, glukozę i tlen, dzięki czemu bardzo szybko się namnaża. Niestety w
zamian wytwarza do organizmu dwutlenek węgla i produkty fermentacji
alkoholowej. Ten stan może wywołać szereg bardzo nieprzyjemnych objawów występujących
w różnych obszarach ludzkiego organizmu. Często Candida albicans atakuje
przewód pokarmowy uszkadzając kosmyki jelitowe i błonę śluzową. W efekcie mogą
wystąpić bóle brzucha, biegunki, zaparcia, skurcze w obrębie jelit a także
problemy z trawieniem spożywanych pokarmów. Kolejny obszar, który najczęściej
zostaje atakowany przez grzyby z grupy Candida to narządy rodne kobiety.
Objawami tego rodzaju zakażenia są obrzęki w obrębie pochwy, upławy, pieczenie
i swędzenie. W zaawansowanej postaci choroby mogą wystąpić także bóle podczas
stosunku.
Jak wspomniano
wcześniej, kandydoza może pojawić się w obrębie skóry i paznokci. W miejscach
zakażonych występują wówczas białe naloty, łuszczenie się skóry, swędzenie i
zaczerwienienie skóry. Najczęściej tego typu objawy występują na dłoniach,
stopach, między palcami, w fałdach skórnych (np. pod biustem), a nawet na
paznokciach, które stają się miękkie, popękane z wyraźnym białym nalotem.
Najbardziej niebezpieczna postać choroby może zaatakować również inne obszary
ludzkiego organizmu. Ogniska zapalne mogą przerodzić się w groźniejszą postać
grzybni, która w groźniejszej postaci wytwarza neurotoksyny zatruwające
organizm, atakujące mózg i podrażniające nerwy. W efekcie mogą wystąpić nawet
zaburzenia psychiczne, w tym stany depresyjne, apatia, uczucie niepokoju,
zaburzenia emocji a nawet agresję.
Czynniki
predysponujące do przerostu drożdżaków
- dieta
- długotrwałe
stosowanie antybiotyków - leki
(zwłaszcza antybiotyki)
- niedobór
składników odżywczych- osłabienie funkcji wątroby
- osłabienie odporności
- stany chorobowe
- zmiana flory jelitowej
- zmniejszenie wydzielania soków trawiennych
Profil osoby z kandydozą przewlekłą:
- Objawy ogólne: przewlekłe zmęczenie, brak energii, ogólne złe samopoczucie, spadek libido.
- Objawy ze strony układu żołądkowo-jelitowego: pleśniawki, wzdęcia i wiatry, skurcze jelit, swędzenie odbytnicy, zmiana czynności jelit.
- Dolegliwości ze strony układu moczowo-płciowego: infekcje pochwy, częste infekcje pęcherza.
- Dolegliwości ze strony układu hormonalnego: głównie dolegliwości związane z menstruacją.
- Dolegliwości ze strony układu nerwowego: depresja, drażliwość, niezdolność do koncentracji.
- Dolegliwości ze strony układu immunologicznego: alergie, nadwrażliwość na substancje chemiczne, spadek odporności.
- Historia chorób: przewlekłe infekcje drożdżakowe pochwy, długofalowe stosowanie antybiotyków w infekcjach i trądziku, stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych i hormonów steroidowych.
- Schorzenia towarzyszące: zespół napięcia przedmiesiączkowego, nadwrażliwość na pokarmy, substancje chemiczne i inne alergeny, zaburzenia gospodarki hormonalnej, egzema, łuszczyca, zespół jelita drażliwego.
- Inne: łaknienie produktów bogatych w węglowodany lub drożdże.
Zastosowanie w medycynie kwasu kaprylowego
Jeśli chodzi o stosowanie kwasu kaprylowego przez ludzi,
najczęściej występuje on pod postacią kapsułek zawierających kwas w stanie
wolnym, a więc najbardziej skutecznym. Oddziałuje na mikroflorę jelitową, jest
również najlepszym wyjściem w przypadku leczenia kandydozy i infekcji
bakteryjnych, chociaż w tym wypadku zaleca się stosowanie kapsułek
dojelitowych.
Wolny kwas kaprylowy jest jedyną formą działającą na infekcje
skóry i błon śluzowych – najlepiej stosować go pod postacią kremów, maści lub
emulsji. Wyjątkiem są infekcje miejsc intymnych, wtedy w grę wchodzą również
globulki.
Odpowiednia dawka dla ludzi wynosi 300-500 mg dziennie.
Często łączony jest w preparaty z cynkiem i wapniem, wtedy znacząco zwiększają
się jego właściwości przeciwzapalne i przeciwbiegunkowe.
Powszechnie stosowany jest do leczenia owrzodzeń jelita,
regeneracji jego nabłonka, jak również poprawiania zdolności wchłaniania.
Oczywiście jedynie naturalnie pozyskiwany zachowuje swoje właściwości – jego
syntetyczne odmiany nie wykazują korzystnego wpływu na podobną skalę.
Działanie przeciwdrożdzakowe
Badania nad kwasem kaprylowym wykazały, że łącząc się z błonami komórek
drożdżaków, powoduje ich rozerwanie i śmierć. Badania wykazują na znaczne
zmniejszenie koloni drożdżaków w jelitach przy systematycznym stosowaniu kwasu
kaprylowego. W jednym z badań stwierdzono, że kwas kaprylowy zmniejsza ślady
drożdżaków (Candida albicans) w posiewach kału o 30-90%, po zaledwie 16 dniach
suplementacji. Kwas Kaprylowy jest zazwyczaj bardzo szybko wchłaniany z jelit
do krwioobiegu i w celu pożądanego działania przeciwdrożdżakowego musi być
łączony z minerałami, aby zapewnić wolniejsze tempo uwalniania w przewodzie
pokarmowym. W kandydozie kwas kaprylowy należy wprowadzać stopniowo, aby zapobiec
pogorszeniu się symptomów lub je ograniczyć, ponieważ opisane drożdżaki
wydzielają toksyczne substancje.
Układ Pokarmowy
Kwas kaprylowy połączony z wapniem, cynkiem, magnezem, potasem działa w
przewodzie pokarmowym dodatkowo przeciwbiegunkowo i przeciwzapalnie. Pobudza
regenerację nabłonka jelita grubego i poprawia funkcje absorbcyjne jelit.
Przyspiesza gojenie owrzodzeń jelita cienkiego i grubego. Zapobiega zmianom
zapalnym w ścianie jelit. Ma zastosowanie w leczeniu zespołu jelita drażliwego
i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.
Łaknienie cukru / kontrola apetytu
Według niektórych źródeł kwas kaprylowy jest bardzo pomocny w ograniczeniu
„łaknienia cukru” pojawiającego się w kandydozie. Z obserwacji prowadzonych na
zwierzętach wynika, że podanie kwasu kaprylowego do paszy ograniczyło spożycie
pokarmu przez zwierzęta. Kwas kaprylowy obecny we krwi daje sygnał, na który
wrażliwy jest ośrodek sytości w mózgu.
Działanie bakteriostatyczne
Kwas kaprylowy działa na komórki bakteryjne dzięki właściwością lipofilnym
(skłonności do rozpuszczania się w tłuszczu). Wykazano, że działa silniej
hamująco na Shigella (pałeczki czerwonki) niż kwas propionowy i octowy.
Zażywanie kwasu kaprylowego może zapobiegać chorobom bakteryjnym przewodu
pokarmowego. Badania na University of Connecticut w 2005 roku wykazały, że
wrażliwość na kwas kaprylowy prezentowały bakterie: Streptococcus agalactiae,
Streptococcus dysgalactiae, Streptococcus uberis, Streptococcus aureus, mniej
wrażliwa była Escherichia coli.
Podsumowując:
- kwas kaprylowy korzystnie wpływa na mikroflorę jelit
- usprawnia pracę układu pokarmowego
- jest nieoceniony podczas walki z grzybami Candida albicans
- naukowo udowodniono jego korzystne działanie na infekcje bakteryjne przewodu pokarmowego
- wykorzystywany jest w leczeniu infekcji skóry oraz błon śluzowych
- zmniejsza głód na słodycze (łaknienie cukru)
- kontroluje apetyt
Źródła:
Piśmiennictwo:
Erasmus,
Udo. “Fats that heal, Fats that Kill”. Alive Books, BC, Canada. 1993:30.
Neuhauser
I. & Gustus E., Arch Intern Med 93, 1954, pp 53-60
Huppert,M
et al., J Bacteriology, 5, 1953.
Tsukahara
T, Japan Journal of Microbiology, Vol 5, No 4, 1961.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz