Terapia metodą "Wysokiego pH" stosowana w walce z rakiem.

Termin „wysokie pH”  oznacza  „silnie alkaliczny”, co w leczeniu raka odnosi się do leczenia chlorkiem cezu lub wodorowęglanem sodu. Dobrze sprawdza się w leczeniu zaawansowanych chorób nowotworowych i przerzutów; jest w stanie wyeliminować guzy w ciągu kilku tygodni i ból w ciągu kilku dni. Jednak chlorek cezu i wodorowęglan sodu działają w różny sposób.

Leczenie wodorowęglanem sodu jest łatwiejszą metodą i może być zastosowane w pierwszej kolejności. Jeśli terapia okaże się nie w pełni udana, można ją powtórzyć lub rozpocząć terapię chlorkiem cezu. Te metody dają najlepsze efekty przy leczeniu szybko rozwijających się guzów i przerzutów, jednak mogą nie działać dobrze w przypadku guzów "nieaktywnych". Terapii "wysokiego pH" nie należy stosować równolegle z innymi metodami zwalczania raka, aby uniknąć przeciążenia narządów eliminacji. Terapia "wysokiego pH" jest zalecana jako część całościowego leczenia chorób nowotworowych, które powinno być kontynuowane nawet po zniknięciu guzów.

Terapia wodorowęglanem sodu czyli sodą oczyszczoną.

 

Glukoza jest kierowana do komórek poprzez sodo-zależny system transportowy. Komórki nowotworowe mogą korzystać z 20-krotnie większej ilości glukozy niż normalne komórki. Dlatego duża ilość sodu w organizmie „otwiera”  zdrowe komórki, pozwalając im na większe pobieranie glukozy. Duże spożycie wodorowęglanu sodu tworzy chłonne płyny zasadowe o dużej zawartości sodu otaczające komórki rakowe, co utrudnia im wypompowywanie sodu na zewnątrz komórek.

Gdy komórki rakowe stają się zasadowe, tracą potencjał błonowy, puchną i umierają. Zmuszenie komórek nowotworowych do przyjęcia takiej ilość sodu, przyczynia się do tymczasowego wzrostu poziomu glukozy. Dlatego przyjmowanie wodorowęglanu sodu zalecane jest z miodem, melasą lub syropem klonowym.

Należy również unikać proszku do pieczenia, który może zawierać aluminium, ale już soda oczyszczona jest zazwyczaj czystym wodorowęglanem sodu.

Terapię rozpoczynamy od przyjmowania jednej łyżeczki do herbaty wodorowęglanu i jednej łyżeczki słodziku, wymieszanych w szklance wody lub soku, na czczo lub pół godziny przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku. Następnego dnia przyjmujemy taką mieszankę 2 razy dziennie, a następnego 3 razy dziennie. 4. dnia zaczynamy podwajać dawki, aż 6. dnia bierzemy dwie łyżeczki wodorowęglanu i słodziku 3 razy dziennie.

Przyjęte ilości są orientacyjne i mogą być zwiększane bądź zmniejszane nie tylko w zależności od masy ciała, ale też od reakcji organizmu. Osoby otyłe mogą przyjmować 2 łyżeczki 4 razy dziennie lub 3 łyżeczki 3 razy dziennie. Osoby ze skłonnością do podwyższonego stężenia cukru we krwi nie muszą przyjmować dodatkowych słodzików lub ewentualnie 1 łyżeczkę słodziku na dwie lub trzy łyżeczki wodorowęglanu.

Przed rozpoczęciem kuracji należy zaopatrzyć się w papierki do pomiaru pH z zakresem od 7 do 9 pH. Kilka razy w ciągu dnia należy wykonywać pomiar pH moczu oraz pH śliny. Zalecane jest prowadzenie dziennika pomiarów. Celem pomiarów jest uzyskanie wyniku pH 8 w ciągu pierwszego tygodniu stosowania terapii. Po uzyskaniu pH 8 nie ma potrzeby dalszego zwiększania dawek wodorowęglanu sodu, nawet jeśli nie przyjmuje się dwóch łyżeczek 3 razy dziennie. Po tygodniu od uzyskania pH 8 można stopniowo zmniejszać dawki.

Jeśli nie możemy uzyskać poziomu pH 8, po prostu kontynuujmy zwiększanie dawek przez dłuższy okres – nie powoduje to żadnych skutków ubocznych. Możemy również spróbować dodać do jadłospisu alkalizujące sole potasu, takie jak węglan, wodorowęglan czy cytrynian, co ma na celu sprawdzenie w jaki sposób wpływają one na poziom pH i nasze samopoczucie.

Nawet przy pH pomiędzy 7 i 8 można oczekiwać znacznych korzyści, takich jak zatrzymanie wzrostu guza i zmniejszenie bólu.

Wybierając ten program leczenia, zalecane jest stosowanie diety bogatej w potas (warzywa, owoce). Podczas stosowania terapii "wysokiego pH" starajmy się unikać wysiłku fizycznego, gdyż ten wpływa na produkcję kwasu mlekowego, który z kolei spowalnia wzrost pH moczu.

Typowymi skutkami ubocznymi tej terapii są: mrowienie warg, „euforia tlenowa”, bóle głowy i biegunka. Duże guzy mogą nadal powodować stany zapalne, bóle i obrzęki. W przypadku gdy te symptomy staną się zbyt uciążliwe, należy stopniowo redukować dawkę wodorowęglanów do poziomu bardziej przyswajalnego przez organizm (nawet do 1 łyżeczki, a gdy objawy miną można ponownie stopniowo zwiększać dawkę).

Wysokie spożycie sodu nie jest wskazane u osób z poważnymi chorobami nerek. Można zamiast tego spróbować terapii chlorkiem cezu.

Terapia chlorkiem cezu

Cez jest silniejszy i bardziej zasadowy od związków potasu; jest w stanie wejść do komórek, ale najwyraźniej nie jest w stanie łatwo się z nich wydostać. Powoduje to, że komórki stają się zbyt zasadowa, puchną i umierają. Ponieważ komórki rakowe potrzebują znacznie więcej energii, są one bardziej narażone na działanie cezu.

Chlorek Cezu to białe kryształki, które łatwo rozpuszczają się w wodzie. Można rozpuścić 100 g w 500 ml wody i przyjmować 1 łyżeczkę na posiłek.

Jeśli przyjmowanie cezu doustnie podczas posiłku powoduje dyskomfort, można kupić wysokiej jakości DMSO (w szklanej buteleczce), który jest przystosowany do wchłaniania cezu przez skórę. Rozpuszczony chlorek cezu należy wcierać w skórę (ale nie bezpośrednio na guza). Cez wchłania się bardzo szybko. DMSO ma lekko czosnkowy zapach i może wysuszać skórę, dlatego należy myć ręce zaraz po jego wtarciu. Około 1 do 2 godzin po przyjęciu cezu, należy przyjąć doustnie rozpuszczony chlorek potasu w wysokości 1.2g dziennie. Jeżeli używamy cezu 2 razy dziennie, należy przyjąć 600mg chlorku potasu, a jeśli przyjmujemy cez 3 razy dziennie, wtedy należy wziąć 400mg. Ponadto dieta powinna być wysoka w potas.

Jednym z potencjalnych efektów ubocznych jest wzrost lub spadek poziomu potasu we krwi. Jeśli jest zbyt niski może wystąpić uczucie zmęczenia, osłabienie mięśni, skurcze mięśni, problemy jelitowe i zaburzenia rytmu serca. Zbyt wysoki poziom potasu może prowadzić do mrowienie rąk i stóp, osłabienia mięśni i zaburzenia rytmu serca.

Generalnie przyjmowanie dodatkowej ilości chlorku potasu chroni przed spadkiem jego poziomu w organizmie, jednak przyjmowanie dziennie 2 litrów wody i innych płynów powoduje jego wypłukiwanie. Jednak jeśli wystąpią jakiekolwiek uciążliwe skutki uboczne, spowodowane spadkiem poziomu potasu w organizmie, należy przerwać przyjmowanie cezu do momentu, aż poczujemy się znów dobrze.

Najlepszym sposobem jest badanie poziomu potasu we krwi co 2-3 tygodnie (jest to jednak nie zawsze możliwe ze względu na nieprzychylność lekarzy medycyny tradycyjnej do terapii alternatywnych.

Inne skutki uboczne są zazwyczaj spowodowane rozpadem nowotworów i śmiercią komórek nowotworowych. Głównymi objawami są: stany zapalne, obrzęki i ból, zwłaszcza w obszarze guza. Początkowo umierające guzy puchną i czasami mogą uciskać nerwy lub kluczowe narządy lub utrudniać przepływ płynów ustrojowych. W przypadku wystąpienia takich objawów należy wstrzymać przyjmowanie cezu i zwiększyć spożycie wody i innych płynów.

Terapia chlorkiem cezu zdaje się mieć silniejszy wpływ na rozpad komórek rakowych niż terapia wodorowęglanem sodu. Dzieje się tak dlatego, że stany zapalne i ból są silniejsze w środowisku kwaśnym niż alkalicznym. Dlatego zamiast chlorku potasu można użyć kwaśnego węglanu potasu, węglanu i cytrynianu. Na taką samą ilości przyjmowanego polichlorku potasu przypada jednakowa ilość węglanu, ale już podwójna ilość wodorowęglanu i cytrynianu. Można również zastosować dodatkowe wodorowęglany sodu (bez dodatku słodziku) aż do momentu uzyskania pH moczu lub śliny pomiędzy 7 a 8.

Terapię należy stosować przez miesiąc czasu lub do momentu gdy limit cezu w organizmie został osiągnięty i zaczyna negatywnie oddziaływać na zdrowe komórki. Najczęściej limit ten jest określany, gdy:
1) stopy stają się zimne i purpurowe
2) wyczuwa się mrowienie w palcach, oraz ból podczas kontaktu z czymś zimnym.

Cez pozostaje w organizmie przez okres do 3 miesięcy, więc nadal w tym czasie powinniśmy spożywać produkty bogate w potas. W sytuacji gdy po osiągnięciu limitu cezu w organizmie guzy nie znikną całkowicie, możemy powtórzyć terapię za kilka miesięcy, spróbować terapii wodorowęglanem sodu lub kontynuować oczyszczanie organizmu.

Autor:

Walter Last

Źródła:

www.health-science-spirit.com/highpH.htm

http://www.phkillscancer.com/.

http://www.cancertutor.com/Cancer/Alkaline.html.