Strony

wtorek, 1 kwietnia 2014

Kwas kaprylowy i Candida, czyli jak skutecznie odgrzybić organizm.



Kwas kaprylowy jest jednym z najpopularniejszych środków medycyny naturalnej. Doskonale wpływa na nasze samopoczucie, a także pomaga zwalczać wszelkiego rodzaju infekcje układu pokarmowego oraz grzybice!
 
Jego pochodzenie, szczególne właściwości i powszechna dostępność sprawiają, że cieszy się ogromną popularnością i pomaga milionom ludzi na całym świecie!

Kwas kaprylowy to nasycony kwas tłuszczowy występujący w tłuszczach roślinnych i zwierzęcych. Wykorzystywany jest w bardzo różnych dziedzinach. W przemyśle kulinarnym nadaje specyficzny zapach serom, puddingom, lodom; stosowany jest również w piekarnictwie. Ponieważ występuje w licznych olejkach eterycznych, wykorzystywany jest również w otrzymywaniu aromatów syntetycznych (cytrusowych).

Przede wszystkim ma on jednak znakomite właściwości dla człowieka, a jego pozytywne działanie jest doceniane na całym świecie. Kwas kaprylowy to niezwykle skuteczny środek wspierający walkę z drożdżakami, które negatywnie wpływają na działanie układu pokarmowego. Dzięki swoim właściwościom, preparat ten pomaga redukować nieprawidłowości związane z funkcjonowaniem jelit.

Kwas kaprylowy pomaga równoważyć obecność mikroorganizmów w jelicie grubym, a jednocześnie nie hamuje produkcji „dobrych” bakterii, których obecność jest niezbędna dla zdrowia.

Zalecany jest przede wszystkim kobietom, które cierpią na grzybicze zapalenie pochwy.
Podkreślę tutaj fakt, że grzyb Candida albacans tak naprawdę powoduje zmiany chorobowe nie tylko u kobiet. Atakuje również mężczyzn np. grzybicą ciała lub stóp, dzieci czy nawet  niemowlęta, powodując pleśniawkę jamy ustnej, albo tzw. wysypkę pieluszkową. Powoduje chorobę skóry popularnie nazywaną łuszczycą jak również rozwija się na naszej głowie w formie łupieżu.




Czym jest kwas kaprylowy

W temperaturze „pokojowej” kwas kaprylowy jest oleistą cieczą o charakterystycznym zapachu. Występuje zarówno w tłuszczach roślinnych, jak i zwierzęcych, stąd nazwa: capro to po łacińsku „koza”.

Kwas kaprylowy należy do grupy kwasów tłuszczowych nasyconych. Jest kwasem oktanowym, co oznacza, że w jego strukturze znajduje się osiem atomów węgla. Jego wzór chemiczny to CH3(CH2)6-COOH. Temperatura topnienia wynosi ok. 16.5 stopni Celsjusza, krzepnięcia 16 stopni, natomiast wrzenia – uwaga – 237 stopni Celsjusza!

Przeprowadzone w 1968 i 1980 roku badania nad kwasem kaprylowym dowiodły jego zaawansowanych właściwości antychorobowych i to w przypadku poważnych zagrożeń. Przy odpowiednim stężeniu, kwas działał hamująco na przecinkowca odpowiadającego za choroby układu pokarmowego, pałeczki okrężnicy Escherichia coli oraz pałeczkę czerwonki (Shigella). Tym samym dowiedziono, że regularne przyjmowanie kwasu kaprylowego może działać zapobiegawczo w stosunku do chorób bakteryjnych układu pokarmowego oraz grzybów Candida albicans, będących zmorą dzisiejszych czasów.

Co to jest kandydoza

Kandydoza to jedna z coraz powszechniejszych chorób. Biorąc pod uwagę liczebność zachorowań, można powoli mówić o niej jako o chorobie cywilizacyjnej. Za powstanie choroby odpowiedzialny jest grzyb Candida albicans, który stanowi około 2% naturalnej flory bakteryjnej człowieka. Występuje on w jamie ustnej, jelitach, pochwie i na skórze, jednak w normalnych warunkach nie jest powodem do wystąpienia żadnych zaburzeń. Niemniej w efekcie obniżonej odporności lub po przyjmowaniu leków antybiotykowych występuje tak zwane zakażenie oportunistyczne. 

Ludzki organizm stwarza idealne warunki do rozwoju kandydozy, czyli zakażenia grzybem Candida albicans. Patogen wykorzystuje aminokwasy, glukozę i tlen, dzięki czemu bardzo szybko się namnaża. Niestety w zamian wytwarza do organizmu dwutlenek węgla i produkty fermentacji alkoholowej. Ten stan może wywołać szereg bardzo nieprzyjemnych objawów występujących w różnych obszarach ludzkiego organizmu. Często Candida albicans atakuje przewód pokarmowy uszkadzając kosmyki jelitowe i błonę śluzową. W efekcie mogą wystąpić bóle brzucha, biegunki, zaparcia, skurcze w obrębie jelit a także problemy z trawieniem spożywanych pokarmów. Kolejny obszar, który najczęściej zostaje atakowany przez grzyby z grupy Candida to narządy rodne kobiety. Objawami tego rodzaju zakażenia są obrzęki w obrębie pochwy, upławy, pieczenie i swędzenie. W zaawansowanej postaci choroby mogą wystąpić także bóle podczas stosunku.
 
Jak wspomniano wcześniej, kandydoza może pojawić się w obrębie skóry i paznokci. W miejscach zakażonych występują wówczas białe naloty, łuszczenie się skóry, swędzenie i zaczerwienienie skóry. Najczęściej tego typu objawy występują na dłoniach, stopach, między palcami, w fałdach skórnych (np. pod biustem), a nawet na paznokciach, które stają się miękkie, popękane z wyraźnym białym nalotem. Najbardziej niebezpieczna postać choroby może zaatakować również inne obszary ludzkiego organizmu. Ogniska zapalne mogą przerodzić się w groźniejszą postać grzybni, która w groźniejszej postaci wytwarza neurotoksyny zatruwające organizm, atakujące mózg i podrażniające nerwy. W efekcie mogą wystąpić nawet zaburzenia psychiczne, w tym stany depresyjne, apatia, uczucie niepokoju, zaburzenia emocji a nawet agresję.  

Czynniki predysponujące do przerostu drożdżaków


- dieta 
- długotrwałe stosowanie antybiotyków - leki (zwłaszcza antybiotyki)
- niedobór składników odżywczych
- osłabienie funkcji wątroby
- osłabienie odporności
- stany chorobowe
- zmiana flory jelitowej
- zmniejszenie wydzielania soków trawiennych
 

Profil osoby z kandydozą przewlekłą:

  • Objawy ogólne: przewlekłe zmęczenie, brak energii, ogólne złe samopoczucie, spadek libido.
  • Objawy ze strony układu żołądkowo-jelitowego: pleśniawki, wzdęcia i wiatry, skurcze jelit, swędzenie odbytnicy, zmiana czynności jelit.
  • Dolegliwości ze strony układu moczowo-płciowego: infekcje pochwy, częste infekcje pęcherza.
  • Dolegliwości ze strony układu hormonalnego: głównie dolegliwości związane z menstruacją.
  • Dolegliwości ze strony układu nerwowego: depresja, drażliwość, niezdolność do koncentracji.
  • Dolegliwości ze strony układu immunologicznego: alergie, nadwrażliwość na substancje chemiczne, spadek odporności.
  • Historia chorób: przewlekłe infekcje drożdżakowe pochwy, długofalowe stosowanie antybiotyków w infekcjach i trądziku, stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych i hormonów steroidowych.
  • Schorzenia towarzyszące: zespół napięcia przedmiesiączkowego, nadwrażliwość na pokarmy, substancje chemiczne i inne alergeny, zaburzenia gospodarki hormonalnej, egzema, łuszczyca, zespół jelita drażliwego.
  • Inne: łaknienie produktów bogatych w węglowodany lub drożdże.

 

Zastosowanie w medycynie kwasu kaprylowego

Jeśli chodzi o stosowanie kwasu kaprylowego przez ludzi, najczęściej występuje on pod postacią kapsułek zawierających kwas w stanie wolnym, a więc najbardziej skutecznym. Oddziałuje na mikroflorę jelitową, jest również najlepszym wyjściem w przypadku leczenia kandydozy i infekcji bakteryjnych, chociaż w tym wypadku zaleca się stosowanie kapsułek dojelitowych.

Wolny kwas kaprylowy jest jedyną formą działającą na infekcje skóry i błon śluzowych – najlepiej stosować go pod postacią kremów, maści lub emulsji. Wyjątkiem są infekcje miejsc intymnych, wtedy w grę wchodzą również globulki.

Odpowiednia dawka dla ludzi wynosi 300-500 mg dziennie. Często łączony jest w preparaty z cynkiem i wapniem, wtedy znacząco zwiększają się jego właściwości przeciwzapalne i przeciwbiegunkowe.

Powszechnie stosowany jest do leczenia owrzodzeń jelita, regeneracji jego nabłonka, jak również poprawiania zdolności wchłaniania. Oczywiście jedynie naturalnie pozyskiwany zachowuje swoje właściwości – jego syntetyczne odmiany nie wykazują korzystnego wpływu na podobną skalę.

Działanie przeciwdrożdzakowe

Badania nad kwasem kaprylowym wykazały, że łącząc się z błonami komórek drożdżaków, powoduje ich rozerwanie i śmierć. Badania wykazują na znaczne zmniejszenie koloni drożdżaków w jelitach przy systematycznym stosowaniu kwasu kaprylowego. W jednym z badań stwierdzono, że kwas kaprylowy zmniejsza ślady drożdżaków (Candida albicans) w posiewach kału o 30-90%, po zaledwie 16 dniach suplementacji. Kwas Kaprylowy jest zazwyczaj bardzo szybko wchłaniany z jelit do krwioobiegu i w celu pożądanego działania przeciwdrożdżakowego musi być łączony z minerałami, aby zapewnić wolniejsze tempo uwalniania w przewodzie pokarmowym. W kandydozie kwas kaprylowy należy wprowadzać stopniowo, aby zapobiec pogorszeniu się symptomów lub je ograniczyć, ponieważ opisane drożdżaki wydzielają toksyczne substancje.

Układ Pokarmowy

Kwas kaprylowy połączony z wapniem, cynkiem, magnezem, potasem działa w przewodzie pokarmowym dodatkowo przeciwbiegunkowo i przeciwzapalnie. Pobudza regenerację nabłonka jelita grubego i poprawia funkcje absorbcyjne jelit. Przyspiesza gojenie owrzodzeń jelita cienkiego i grubego. Zapobiega zmianom zapalnym w ścianie jelit. Ma zastosowanie w leczeniu zespołu jelita drażliwego i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.

Łaknienie cukru / kontrola apetytu

Według niektórych źródeł kwas kaprylowy jest bardzo pomocny w ograniczeniu „łaknienia cukru” pojawiającego się w kandydozie. Z obserwacji prowadzonych na zwierzętach wynika, że podanie kwasu kaprylowego do paszy ograniczyło spożycie pokarmu przez zwierzęta. Kwas kaprylowy obecny we krwi daje sygnał, na który wrażliwy jest ośrodek sytości w mózgu.

Działanie bakteriostatyczne

Kwas kaprylowy działa na komórki bakteryjne dzięki właściwością lipofilnym (skłonności do rozpuszczania się w tłuszczu). Wykazano, że działa silniej hamująco na Shigella (pałeczki czerwonki) niż kwas propionowy i octowy. Zażywanie kwasu kaprylowego może zapobiegać chorobom bakteryjnym przewodu pokarmowego. Badania na University of Connecticut w 2005 roku wykazały, że wrażliwość na kwas kaprylowy prezentowały bakterie: Streptococcus agalactiae, Streptococcus dysgalactiae, Streptococcus uberis, Streptococcus aureus, mniej wrażliwa była Escherichia coli.

 

Podsumowując:

  • kwas kaprylowy korzystnie wpływa na mikroflorę jelit
  • usprawnia pracę układu pokarmowego
  • jest nieoceniony podczas walki z grzybami Candida albicans
  • naukowo udowodniono jego korzystne działanie na infekcje bakteryjne przewodu pokarmowego
  • wykorzystywany jest w leczeniu infekcji skóry oraz błon śluzowych
  • zmniejsza głód na słodycze (łaknienie cukru)
  • kontroluje apetyt

Źródła:




Piśmiennictwo:

Erasmus, Udo. “Fats that heal, Fats that Kill”. Alive Books, BC, Canada. 1993:30.

Neuhauser I. & Gustus E., Arch Intern Med 93, 1954, pp 53-60

Huppert,M et al., J Bacteriology, 5, 1953.

Tsukahara T, Japan Journal of Microbiology, Vol 5, No 4, 1961.


    Brak komentarzy:

    Prześlij komentarz