Strony

środa, 4 września 2013

Naturalne antybiotyki na jesienne słoty- cd.



Olejek eukaliptusowy – Oleum Eucalypti jest bezbarwną lub słomkową cieczą o silnym zapachu, początkowo ostrym, a następnie chłodzącym smaku. Uzyskiwany jest z eukaliptusa gałkowego = rozdrębu gałkowego - Eucaliptus globulus (Myrtaceae), występującego w Australii, na Tasmanii i w krajach subtropikalnych. Liscie zawieraja około 3-5% olejku eterycznego.

Wyciągi z liści eukaliptusa, głównie alkoholowe wywierają wpływ antywirusowy, bakteriobójczy, bakteriostatyczny i pierwotniakobójczy. Hamują rozwój grzybów powierzchniowych i układowych. Zanim wprowadzono do lecznictwa antybiotyki i sulfonamidy, olejek eukaliptusowy i nalewki z liści eukaliptusa były używane do leczenia licznych infekcji skóry, przewodu pokarmowego i układu oddechowego, ponadto sprawdziły się na frontach wojennych – w leczeniu ran. Także w mojej praktyce eukaliptus nie zawodzi, a i najnowsze badania właściwości przeciwdrobnoustrojowych eukaliptusa wybitnie potwierdziły dawne doniesienia praktyczne z chirurgii i interny. Nalewki i olejek mają właściwości antyseptyczne i sekretolityczne (oczyszczają drogi oddechowe z zalegającej wydzieliny), rozszerzają drogi oddechowe, rozkurczają mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, wzmagają wydzielanie żółci i kwasu solnego żołądkowego. Pobudzają ogólnie, przyśpieszają oddech, wzmagają diurezę, rozgrzewają przy wcieraniu w skórę i zmniejszają odczuwanie bólu.

Preparaty z liści i olejku eukaliptusowego są polecane w leczeniu przeziębienia, grypy, anginy, zapalenia zatok, zapalenia oskrzeli, zaburzeń w wydzielaniu żółci, niedokwaśności soku żołądkowego, nieprzyjemnego zapachu z ust, infekcji grzybiczych i bakteryjnych układu oddechowego i pokarmowego. Olejek i nalewka eukaliptusowe zażyte na czczo silnie pobudzają wydzielanie żółci i mają właściwości przeciwpasożytnicze. Olejek wcierany w skórę jest pomocny przy przeziębieniu (stopy, plecy, klatka piersiowa), nerwobólach, bólach mięśni i stawów. Olejek zastosowany na skórę zabija pasożyty zewnętrzne (np. pchły, wszy, roztocze), grzyby i bakterie. Olejek można wcierać profilaktycznie w stopy w celu zapobiegania grzybicy. Także wcierane w skórę zmniejszają ryzyko zainfekowania skóry roztoczami. Olejek eukaliptusowy niszczy paciorkowce i gronkowce, nawet antybiotykoodporne.

Olejek eukaliptusowy przyśpiesza katabolizm (rozpad) i wydalanie innych leków równocześnie zażywanych, poprzez wzmaganie wentylacji płuc, pobudzanie krążenia, zwiększanie diurezy i aktywowanie enzymów wątrobowych, w tym mikrosomalnych.
Przedawkowany wywołuje zaburzenia sercowe, nudności, wymioty, podrażnienie nerek, czasem również biegunkę i nieprzyjemny ból brzucha.


Preparaty i dawkowanie:
1. Napar z liści – Infusum Eucalypti: 1-2 łyżeczki liści zalać szklanką wrzącej wody lub mleka, można dodać miód lub sok malinowy, pić 2-3 szklanki takiego naparu dziennie. Parzyć pod przykryciem, aby olejek nie uciekał z parująca wodą i stosunkowo krótko, do 10-15 minut.
2. Nalewka – Tinctura Eucalypti 1:5 – 3 razy dziennie po 3- 5 ml
3. Olejek eukaliptusowy – Oleum Eucalypti: 5-6 kropli 3-4 razy dziennie.
4. Miód z eukaliptusem-  Mel cum Olei Eucalypti: na każdą łyżkę miodu dać 5 kropli olejku lub 5 ml nalewki eukaliptusowej, wymieszać. Zażywać 3 razy dziennie po 1 łyżce, przy kaszlu i chrypce – częściej i w mniejszych dawkach.


Czosnek – posiada właściwości wirusobójcze i grzybobójcze, a co najważniejsze, nie niszczy flory bakteryjnej jelit. Stosujemy go do leczenia przeziębień, w stanach wyczerpania organizmu, jak również w walce z pasożytami układu pokarmowego. Czosnek a raczej zawarta w nim allicyna obniża ciśnienie krwi i poziom cholesterolu. Mocny smak czosnku można złagodzić, jedząc go  z chlebem i dużą ilością posiekanej natki pietruszki, która chroni żołądek przed zbyt palącymi właściwościami rośliny. Dobre rezultaty daje również jedzenie czosnku gotowanego na parze, ale jego moc zostaje zmniejszona. Najmniejsza skuteczna dawka to 1/3 ząbka czosnku 3 razy dziennie. Przy zwykłym przeziębieniu można trzymać ząbek czosnku między zębami a policzkiem co najmniej przez 15 minut, a potem dokładnie go pogryźć.



Sugerowano, że główną aktywną substancją czosnku jest allicyna i że produktem jej rozpadu są siarczki. Jeżeli ząbek czosnku lub główka cebuli nie zostaną przecięte, nie wydobędzie się z nich charakterystyczny, silny zapach; on pojawia się dopiero wtedy, gdy te rośliny zostaną naruszone.
Kiedy komórki tworzące ząbek czosnku zostaną przecięte lub zniszczone, wydzielają dwie substancje: allinę i allinazę. Ten ostatni jest enzymem, który łączy się z alliną, tworzy allicynę, która daje znany, ostry zapach.Ilość allicyny zaczyna się zmniejszać od momentu, kiedy zostanie wytworzona, a szybkość tej reakcji zależy od temperatury. Jeśli czosnek był przechowywany w lodówce, można ją jeszcze wykryć kilka dni po tym jak została wyprodukowana. Natomiast w temperaturze pokojowej natychmiast rozkłada się na inne substancje. Dotychczas uważano, że allicyna jest „cudowną cząsteczką" czosnku, przynoszącą korzyści zdrowotne. Ale ten pogląd jest obecnie uznawany za błędny. Prawdopodobne jest to, że korzystne właściwości czosnku pochodzą z bioproduktów powstałych w wyniku rozpadu allicyny, tj. siarczków.
Bardzo ciekawą kombinacją jest węgiel z czosnkiem Wg doktora Różańskiego:

"W latach czterdziestych używano w lecznictwie pigułki czosnkowe z węglem aktywowanym czyli leczniczym pod nazwą Allisatin i Allysat. Niestety obecnie nie produkuje się ich i nie można i ich kupić w aptece, ale można je domowym sposobem odtworzyć i posiadać w apteczce, a preparat mieć warto, gdyż w wielu przypadkach chorobowych przynosi on znakomite efekty lecznicze.

A oto przepis; na każde 5 tabletek węgla leczniczego - Carbo medicinalis (dostępny w aptekach) dajemy 3 sproszkowane tabletki czosnkowe (można je kupić w sklepach zielarskich i w aptekach, a można też użyć kupionego, zmielonego czosnku w sklepie spożywczym); proszki wymieszać starannie. Preparat należy przechowywać w szczelnym pojemniku. Dodatkowo można kupić w aptece puste opakowania z opłatków, do dozowania leków, lub kapsułki, także do dozowania leków. Wówczas można sobie zrobić gotowe porcyjki do użycia.Tak sporządzony lek wykazuje działanie przeciwgnilne (w jelitach), przeciw-czerwiowe, adsorbujące, przeciwmiażdżycowe i odtruwające (w przewodzie pokarmowym wiąże nie tylko produkty gnilne, ale również toksyny, gazy i drażniące produkty pokarmowe); wzmaga czynność wydzielniczą żołądka, ułatwia trawienie, działa żółciopędnie. 

Wskazania do stosowania preparatu czosnkowo-węglowego: ostre i przewlekłe nieżyty jelit, infekcyjne biegunki toksyczne, niestrawność fermentacyjna i gnilna, bębnica - wzdęcie brzucha, zaburzenia jelitowe w okresie po- i przekwitania, biegunka letnia, miażdżyca naczyń, brak łaknienia, pasożyty, nadciśnienie, choroba wrzodowa, dusznica bolesna.
Preparat jest jest bezpieczny i można podawać go dzieciom.
Dawkowanie: dzieci - 1 czubata łyżeczka proszku 3-4 razy dz. lub częściej; dorośli - 2-3 łyżeczki proszku 3-4 razy dz.; lek popić naparem miętowym lub rumiankowym."

Czosnek niedźwiedzi.
Nalewka z czosnku niedźwiedziego (Allium Ursinum)
Butelkę o pojemności 0,75 l wypełnić świeżymi, opłukanymi liśćmi czosnku niedźwiedziego, zebranymi w okresie przed kwitnieniem. Po całkowitym wypełnieniu butelki zielem wlewamy do niej pół litra czystej wódki lub rozcieńczonego spirytusu. Zakręcamy szczelnie i zamykamy w ciemnym pomieszczeniu na ok. 10 – 14 dni. Po tym czasie przelewamy nalewkę do czystej, najlepiej ciemnej butelki, i szczelnie zakręcamy. Mikstura nadaje się już do spożycia.

Sposób użycia:
Dorośli – 1 łyżka stołowa dziennie (profilaktycznie), 3 łyżki stołowe dziennie (leczniczo)
Dzieci – 1 łyżeczka dziennie (profilaktycznie), 3 łyżeczki dziennie (leczniczo)
Z powodu smaku i zawartości alkoholu w/w dawki można spożywać rozcieńczone z wodą.

Działanie:
Wpływa dodatnio na pracę żołądka i jelit, niszczy pasożyty przewodu pokarmowego, działa rozkurczowo, przyspiesza gojenie ran i wrzodów. Substancje czynne zawarte w ostrym olejku eterycznym o charakterystycznym zapachu działają jak antybiotyk i aktywizują komórki.
Nalewka ma działanie przeciwmiażdżycowe i obniżające ciśnienie tętnicze, a także dezynfekuje jelita. Działa korzystnie podczas zaburzeń jelitowych oraz podczas epidemii grypy. Jest żółciopędna.





Ma bogactwo witamin z grupy B oraz witaminę C, ponadto - związki cukrowe, no i ... znany zapach, który pochodzi z glikozydu alliny. Allina pod wpływem enzymu allinazy rozpada się na fruktozę i allicynę - lotny związek siarkowy o charakterystycznym przykrym zapachu. Ważniejsze jest jednak to, że ten lotny związek jest bakteriobójczy. Są też podobno w czosnku związki o działaniu hormonalnym, a nawet i pewne ilości radioaktywnego uranu. Na pewno natomiast znajdują się w nim fitoncydy, czosnek jest nawet ich najbogatszym źródłem.


Fitoncydy są to związki produkowane przez rośliny wyższe tj. mszaki, paprotniki, nagonasienne, okrytonasienne o działaniu antybakteryjnym, pierwotniakobójczym i grzybobójczym. Fitoncydy (gr. fiton – roślina; cyd – sylaba oznaczająca właściwości bójcze) są odpowiednikiem antybiotyków wytwarzanych przez bakterie, grzyby i porosty. Substancje te mogą być wydzielane przez kwiaty, liście oraz korę.

Działanie:

·         Silnie bakteriobójcze i bakteriostatyczne
·         Grzybobójcze i fungistatyczne
·         Pierwotniakobójcze
·         Hamujące rozwój wirusów lub uszkadzające ich strukturę
·         Rozkurczowe, żółciopędne i żółciotwórcze
·         Pobudzające krążenie krwi i wydzielanie soków trawiennych
·         Wzmagające apetyt i przenikanie składników pokarmowych z jelit do krwi
·         Obniżające stężenia cholesterolu i glukozy we krwi
·         Hamujące agregację krwinek, co zapobiega zakrzepicy i przeciwdziała miażdżycy
·         Zabijające prątki gruźlicy (w ciągu 3-5 min, czyli szybciej niż kwas karbolowy – fenol)
 


Imbir jest silnym odkażalnikiem i antyseptykiem, pobudza wydzielanie soków trawiennych i żółci, zapobiega zastojom żółci, przyśpiesza procesy detoksykacji w wątrobie, poprawia krążenie skórne, mózgowe, wieńcowe i w kończynach. Przenika do potu i łoju działając odkażająco na gruczoły łojowe, ekrynowe i apokrynowe. Imbir działa silnie przeciwbakteryjnie, przeciwgrzybiczo, przeciwpierwotniakowo, przeciwwirusowo, przeciwroztoczowo, przeciwzapalnie, przeciwłojotokowo i pojędrniająco na skórę oraz błony śluzowe. Wcierany w skórę działa rozgrzewająco, przeciwwysiękowo i przeciwbólowo. Pomocny jest w leczeniu chorób skóry troficznych (związanych z zaburzeniami odżywczymi skóry), chorób wirusowych, grzybiczych i bakteryjnych. Warto wcierać go w skórę przy przeziębieniach, zmarznięciu, zimnicy kończyn, blednicy i reumatyzmie. Jest skuteczny w leczeniu trądzików, zwłaszcza po połączeniu z olejem dziurawcowym, olejem arnikowym, krwawnikowym, wrotyczowym, tatarakowym, nagietkowym, arcydzięglowym, kolendrowym, kminkowym i rozmarynowym. Zapobiega wypadaniu włosów, łupieżowi, wspomaga leczenie łuszczycy (psoriasis). Znakomity do leczenia stanów zapalnych i ropnych skóry owłosionej. Ponadto może być stosowany do leczenia skaleczeń, otarć, obrzęków (po urazie mechanicznym), wyprysków i owrzodzeń w obrębie narządów płciowych. Imbir pobudza ukrwienie narządów plciowych przez co wzmaga erekcję u mężczyzn, zwiększa percepcję (odbiór i analizowanie) wrażeń seksualnych u kobiet i mężczyzn.


Zastosowanie i dawkowanie

Tinctura Zingiberis – 3 razy dz. po 5 ml przed jedzeniem.

Pulvis Zingiberis – pół łyżeczki proszku na miodzie.

Extractum Zingiberis fluidum – 300 mg 3 razy dziennie. 

Extractum Zingiberis olejowyOleum Zingiberis: pół szkl proszku imbirowego lub świeżego mielonego kłącza (dostępny w marketach) zwilżyć wódką 40% lub spirytusem, potem zalać 250 ml ciepłego oleju winogronowego, arachidowego lub oliwy. Odstawić na 5 dni; przefiltrować. Zażywać 2 razy dz. po 1 łyżce. Stosować zewnętrznie do wcierania w skórę i we włosy.

Ekstractum Zingiberis glicerolowo-alkoholowy: pół szkl. sproszkowanego lub świeżego mielonego kłącza zalać roztworem glicerolowo-alkoholowym (250 ml); wytrawić 7 dni; przefiltrować. Zażywać 2-3 razy dz. po 1 łyżeczce (5 ml). Roztwór alkoholowo-glicerolowy sporządza się następująco: do  50 ml glicerolu wlać 200 ml wódki; wymieszać starannie.
Odwar z korzenia – Decoctum Zingiberis – 1 łyżka proszku imbirowego na szklankę wody; gotować 5 minut; odstawić na 30 minut; przecedzić; uzupełnić brakująca ilość wody (wodą uzupełniającą przepłukać masę roślinną odcedzoną. Pić 3 razy dz. po 30-50 ml. Do nosa dawkować 3-6 razy dziennie za pomocą spryskiwacza w nieżycie i stanach zapalnych zamiast kropli.

Spiritus Zingiberis - spirytus imbirowy: 2 łyżki sproszkowanego imbiru zalać 200 ml spirytusu  salicylowego lub 200 ml spirytusu czystego. Wytrwaiać 7 dni w szczelnym słoju. Przefiltrować. Stosować do wcierania w obolale i opuchnięte nogi, w bolące stawy, ponadto wcierać przy mięśniobólach i nerwobólach. Opryszczki, ropnie, owrzodzenia, liszaje smarować 4 razy dziennie. 

Fizjologiczny wyciąg wodny z imbiru: 2 łyżki sproszkowanego lub świeżego rozdrobnionego imbiru zalać 220 ml soli fizjologicznej (dostępna w aptekach bez recepty), zagotować, odstawić na 30 minut; przecedzić. Wprowadzać do nosa i stosować do plukania jamy nosowej, gardla, uszu oraz narzadów plciowych przy zakażeniach i stanach zapalnych (kilkarazy dziennie). Ponadto do lewatyw przy świądzie odbytu.
W leczeniu trądzików preparaty imbiru należy stosować na skórę oraz zażywać doustnie.


Wskazania
Troficzne (na tle metabolicznym) choroby skóry i włosów, przewlekle stany zapalne zatok obocznych nosa i uszu (plukanki, krople), zawroty głowy, szum w uszach, częste omdlenia, skąpe i nieregularne krwawienia miesiączkowe, żółte upławy (imbir doustnie i irygacje z odwaru), niemoc płciowa, problemy z zajściem w ciążę, zaburzenia trawienia i wchłaniania pokarmu, skapomocz, obrzęki, miażdżyca, sinica kończyn, blednica, zaburzenia koncentracji, osłabienie mięśniowe, zastoje żółci i kamica żółciowa, nieżyt oskrzeli i tchawicy, kaszel, przeziębienie, choroby zakaźne, wirusowe i bakteryjne zakażenia wątroby, nudności, wymioty, choroba lokomocyjna, zaparcia. 

Spirytus imbirowo-kamforowy przeciwreumatyczny, przeciwłojotokowy i przeciwtrądzikowy.

Spiritus imbirowy - 50 ml
Spiritus mrówczany - 25 ml
Spiritus kamforowy - 25 ml
Skladniki wymieszać. Skórę przmemywać 2-3 razy dziennie. Przy mięśnio-, nerwo- i stawobólach wcierać 4 razy dziennie. Do pędzlowania opryszczki i pleśniawek.
Rp. Tonik imbirowo-salicylowo-cytrynowy przeciwtrądzikowy i wybielający.
Spiritus imbirowy na spirytusie salicylowym - 50 ml
Sok z cytryny - 15 ml
Sok z ogórka świeżego 15 ml
Spiritus kamforowy - 15 ml
Olejek miętowy lub majerankowy - 2 krople

Olejek wlać do spirytusu, wymieszać, następnie dodać kolejne skladniki, wymieszać. Skórę z ropniami i plamami potrądzikowymi przemywać 2 razy dz. Likwiduje łojotokowe zapalenie skóry. Dziala przeciwzapalnie, przeciwłojotokowo, odkażajaco, wybielająco; poprawia ukrwienie skóry.

Mieszanka przeciwzapalna, żółciotwórcza, żołciopędna, przeciwwirusowa, przeciwbakteryjna, odtruwająca, lipotropowa, pobudzająca regenerację tkanki łącznej i nabłonkowej i ochraniająca miąższ wątroby.

Kłącze imbiru lub proszek imbirowy - 2 części
Korzeń omanu - 0,5 cz.
Korzeń lub ziele mniszka - 1 cz
Ziele rzepiku - 1 cz.
Ziele lebiodki - 0,5 cz.
Korzeń arcydzięgla - 0,5 cz.
Kłącze tataraku - 1 cz.
Nasiona wiesiołka - 0,5 cz.
Ziele lub liść melisy - 1 cz.
Zioła wymieszać. 1 łyżkę mieszanki zalać 1 szkl. wody, zagotować i odsatwić na 20 minut pod przykryciem. Przecedzić. Pić 2 razy dz. po 1 szklance przez minimum 30 dni.




Ekstrakt z pestek grejpfruta

To niezwykle silny naturalny antybiotyk. Wyciąg ten powstrzymuje między innymi rozwój pierwotniaków, ameb, bakterii, wirusów i grzybów. Przyjmowanie wyciągu z pestek cytrusów zaleca się szczególnie w czasie podróży jako środek zapobiegawczy. Wyciąg stosuje się wewnętrznie w przypadku rozwolnienia, alergii, grypy, infekcji gardła. Natomiast zewnętrznie, odpowiednio rozcieńczony, może być stosowany w przypadku grzybicy stóp, paznokci, łupieżu


Szczególnie polecany:
·         jako stymulator systemu immunologicznego
·         w usuwaniu wirusów, bakterii i grzybów
·         w oczyszczaniu organizmu

Ekstrakt z pestek grejpfruta to czysta mieszanina witaminy C i bioflawonoidów. To przede wszystkim bardzo skuteczny środek w podnoszeniu odporności. Stymuluje reakcje obronne organizmu, dlatego jest polecany w okresach zwiększonej zachorowalności oraz po przebytych chorobach. Może też wspierać organizm przy zaburzeniach naturalnej flory bakteryjnej, ponieważ niedobory tzw. „dobrych” bakterii zwiększają podatność na infekcje.



Bioflawonoidy odkrył w latach trzydziestych XX wieku węgierski naukowiec Albert Szent-Gyargyi. Bioflawonoidy to naturalne substancje, które nadają zabarwienie roślinom, a przede wszystkim owocom. Jest to niezwykle liczna grupa substancji. Dotychczas odkryto 4000 związków chemicznych. Bioflawonoidy mają wiele użytecznych właściwości, są pomocne w utrzymaniu sprawności i dobrego zdrowia. Dotyczy to zarówno popularnych infekcji czy przeziębienia i grypy, ale również chorób przewlekłych cywilizacyjnych takich jak miażdżyca, choroby serca, a nawet nowotwory.


Bioflawonoidy działają na poziomie komórkowym wychwytując nadmiar wolnych rodników. Wolne rodniki wchodzą w reakcje z białkami, lipidami oraz kwasami nukleinowymi uszkadzając ich strukturę w efekcie dochodzi do zaburzenia funkcji życiowych komórek.


Bioflawonoidy uczestniczą w procesie syntezy kolagenu, substancji która odpowiada za stan więzadeł, ściengien i stawów, a także za wygląd naszej skóry. Są także doskonałym naturalnym filtrem chroniącym przed szkodliwym działaniem promieniowania UVA.


Bioflawonoidy wiążą pierwiastki toksyczne takie jak miedź i ołów oraz działają przeciwwrzodowo.

Ekstrakt z pestek grejpfruta ma też silne działanie przeciwutleniające. Ta właściwość sprawia, że preparat oczyszcza organizm z groźnych toksyn i wolnych rodników, które przyspieszają procesy starzenia się organizmu oraz wywołują dysfunkcje w różnych narządach i układach. Nadmiar toksyn w organizmie może być skutkiem długotrwałego przyjmowania niektórych leków, zaburzeń pracy wątroby czy niewłaściwej diety albo nadużywania alkoholu. Ekstrakt z pestek grejpfruta pomaga zwalczać następstwa takich sytuacji.

To także doskonały środek do walki z bakteriami, wirusami, pasożytami i grzybami. Badania potwierdziły, że ekstrakt z pestek grejpfruta efektywnie zwalcza 100 rodzajów pleśni i aż 800 bakterii i wirusów. Może być stosowany przy infekcjach grzybicznych wywołanych drożdżakami candida albicans i innych zakażeniach o podłożu bakteryjnym. Ekstrakt z pestek grejpfruta to także duże wsparcie dla układu sercowo-naczyniowego, wykazuje działanie przeciwalergiczne i przeciwzapalne.

Warto wiedzieć, że ekstrakt z pestek grejpfruta nie niszczy tzw. „dobrych” bakterii w jelitach, a jedynie zabija te „złe”. Dzięki temu nie dochodzi do spadku odporności, który ma miejsce przy stosowaniu syntetycznych antybiotyków.


Profilaktyczne stosowanie ekstraktu z pestek grejpfruta jako uzupełnienie diety we flawonoidy.

 
W celu uzupełnienia diety we flawonoidy poleca się spożywanie ekstrakt z pestek grejpfruta 3 razy dziennie po 15 kropli rozpuszczonych w 200 - 250 ml płynu (najlepiej w herbacie z melisy).

Przy pierwszych objawach grypy, przeziębienia, oraz infekcji zapotrzebowanie organizmu na flawonoidy wzrasta. Ekstrakt należy w takich przypadkach przyjmować 2 razy dziennie po 50 - 70 kropli przez ok. 3 dni. Nie należy traktować ekstraktu jako leku na przeziębienie i grypę a jedynie jako uzupełnienie diety w okresie obniżonej odporności organizmu.

Miesięczna dieta oczyszczająca 

Polecana osobom o zadowalającym stanie zdrowia, pragnącym wzmocnić i oczyścić swój organizm. Wspomagająco przy odchudzaniu. Poleca się przyjmowanie ok. 10 - 15 kropli dziennie przez 2 tygodnie, ok. 15 - 20 kropli w trzecim tygodniu i 20 - 30 kropli w czwartym. 

3-miesięczna dieta oczyszczająca

Polecana dla wzmocnienia organizmu w stanach zmęczenia i przygnębienia z nieokreślonych przyczyn (syndrom znużenia). Polecamy używanie ekstraktu przez 3 miesiące. Postępowanie jak wyżej. Po osiągnięciu maksymalnej porcji w IV tygodniu należy utrzymać ją przez tydzień V i VI. Potem porcję zmniejsza się do 20 kropli dziennie i utrzymuje się ją do końca 3 miesiąca. W diecie oczyszczającej należy spożywać większą ilość błonnika (pieczywo razowe, otręby zbożowe), co spowoduje oczyszczenie przewodu pokarmowego z resztek pokarmowych i substancji toksycznych powstałych w reakcji Herxheimera. Podczas tego okresu należy więcej pić, by ułatwić organizmowi wydalanie szkodliwych substancji. W celu dodatkowego wzmocnienia flory jelitowej, należy podczas przyjmowania ekstraktu spożywać produkty powstałe w wyniku skwaszenia mleka (kefir, jogurt), kiszoną kapustę itp. Zalecane jest też spożywanie większej ilości olejów roślinnych lub oliwy z oliwek.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz